Λίγα λόγια...
Το 1928, o Maurice Martenot εφηύρε το Ondes Martenot αλλά το -πιθανόν- πιο αναγνωρίσιμο ηλεκτρονικό όργανο του 20ού αιώνα, ως προς τον ήχο του, είναι το Theremin που εφευρέθηκε την ίδια χρονιά, απο τον Leo Theremin. Το χαρακτηριστικό του vibrato θεωρείται πλέον εμβληματικό και αποτελεί τον βασικό ηχητικό προταγωνιστή ακόμη και σήμερα, στις ταινίες τρόμου και αγωνίας.
Αυτό που παραμένει συγκλονιστικό με το Theremin είναι το γεγονός οτι δεν χρειάζεται σωματική επαφή για να παιχθεί. Ο εκτελεστής χρησιμοποιεί το ένα χέρι για τον έλεγχο της συχνότητας και το άλλο για τον έλεγχο της έντασης, απλά πλησιάζοντας τα στις κεραίες του οργάνου.
To Theremin διατηρεί την θέση του στην σύγχρονη μουσική χάρη στις εκφραστικές του δυνατότητες.
ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΤΟ eBOOK.
Μέθοδοι Audio Synthesis
Έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι ημέρες που ο μουσικός, ο παραγωγός ή ο συνθέτης είχαν να επιλέξουν ανάμεσα σε ηλεκτρονικό ή αναλογικό ήχο. Πέρα από την εξέλιξη των ηλεκτρονικών οργάνων, ήρθαν τα ψηφιακά όργανα που μας χάρισαν ακόμη περισσότερες τεχνικές Audio Synthesis, μεγαλύτερη ευελιξία και ελευθερία αλλά και αρκετούς… πονοκεφάλους.
Και ενώ υπάρχουν πάνω από 20 τεχνικές, εδώ θα αναφέρουμε ορισμένες από αυτές αλλά θα αναλύσουμε μόνο τις 4 πιο βασικές μεθόδους με τις οποίες θα χρειαστεί σίγουρα να ασχοληθείτε κατα την δημιουργία της δικής σας, ηλεκτρονικής μουσικής.
Εδώ θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το εξής:
Κάθε τόσο, νέα synthesizer και νέες τεχνικές κάνουν την εμφάνιση τους επιτρέποντας μας όχι μόνο να πειραματιστούμε με νέες μεθόδους αλλά τις περισσότερες φορές να δουλεύουμε και “υβριδικά”. Να συνδυάζουμε δηλαδή, δύο ή και περισσότερες τεχνικές μέσα στο ίδιο το όργανο και επάνω στον ίδιο ήχο. Με λίγα λόγια, είναι μια συναρπαστική εποχή για να πειραματισμούς.
Κάποιες από τις τεχνικές Audio Synthesis λοιπόν, είναι η Subtractive Synthesis, η FM Synthesis, η Sample-Based Synthesis, η Wavetable Synthesis, η Vector Synthesis, η Additive Synthesis, η Spectral Synthesis, η Physical Modeling, η Granular Synthesis (προσωπική μου αγαπημένη), η Phase Distortion Synthesis, η AM Synthesis…
Οι πιο διαδεδομένες τεχνικές που θα βρίσκεις σχεδόν πάντα μπροστά σου είναι οι:
- Subtractive Synthesis
- FM Synthesis
- Additive Synthesis
- Wavetable Synthesis
SUBTRACTIVE SYNTHESIS
Είναι η μέθοδος με την οποία χρησιμοποιούμε τα φίλτρα (Filters) προκειμένου να αφαιρέσουμε συγκεκριμένες συχνότητες ή ένα ολόκληρο συχνοτικό εύρος απο -συνήθως πλούσια σε αρμονικές- ηχητικά σήματα. Η βασική ιδέα έγκειται στο να ξεκινάμε με έναν “γεμάτο” ήχο.
Ας φανταστούμε έναν γλύπτη, που ξεκινάει με ένα μεγάλο κομμάτι μάρμαρο και αφαιρώντας μικρά ή και μεγαλύτερα κομμάτια του, σχηματίζει μία ανθρώπινη μορφή, ένα άγαλμα.
Η Subtractive Synthesis είναι ισως η πιο κοινή μέθοδος και χρησιμοποιείται συνδυαστικά περισσότερο από κάθε άλλη. To Μodel-D της Moog, το Jupiter-8 της Roland και το Minbrute της Arturia είναι εξαιρετικά παραδείγματα subtractive synthesisers αλλά σαφώς υπάρχουν και πολλά (μα πολλά) άλλα.
FM SYNTHESIS
Η FM Synthesis (Frequency Modulation Synthesis ή Μέθοδος Διαμόρφωσης Συχνότητας) χρησιμοποιεί ένα σήμα που το ονομάζουμε “διαμορφωτή” (Modulator) προκειμένου να διαμορφώσει ένα άλλο σήμα το οποίο το ονομάζουμε “φέρον” (Carrier).
Αντί να ξεκινήσουμε με ένα “γεμάτο” και “πλούσιο” σήμα όπως στην Subtractive Synthesis, εδώ ξεκινάμε με ένα Sine Wave (Carrier) και το διαμορφώνουμε με ένα άλλο Sine Wave (Modulator). Δηλαδή, ξεκινάμε με ένα Sine Wave, σε μία συγκεκριμένη νότα. Αυτό είναι το Carrier. Αμέσως μετά, χρησιμοποιούμε έναν Modulator, δηλαδή τον ήχο απο έναν Oscillator (γεννήτρια), τον οποίο δεν ακούμε αλλά με αυτόν διαμορφώνουμε το original σήμα μας, το Carrier δηλαδή.
Οι αλλαγές στην ταχύτητα και την ένταση του Modulator θα προκαλέσουν αλλαγές στην τονικότητα και την ένταση του Carrier. Έτσι, φτάνουμε σε ηχητικά αποτελέσματα που δεν θα μπορούσαν να προκείψουν απο έναν μόνο Oscillator. Μπορούμε να πάμε και ένα βήμα παραπέρα, διαμορφώνοντας τον Modulator με κάποιον άλλο Modulator. Ο συνδυασμός πολλών Carriers και Modulators ονομάζεται “Algorithm” και μας δίνει ακόμη πιο περίπλοκους ήχους.
ADDITIVE SYNTHESIS
H Additive Synthesis χρησιμοποιεί μικρά αρμονικά μέρη απο (συνήθως) Sine waves τα οποία όταν προστίθενται το ένα στο άλλο (εξού και το όνομα της), δημιουργούν “πλούσιους” αρμονικούς ήχους. Το καλύτερο παράδειγμα Additive οργάνου είναι το Hammond, με την χρήση των drawbars.
Η ιδέα πίσω από την Additive Synthesis είναι οτι κάθε κυμματομορφή μπορεί να αναπαραχθεί με έναν αριθμό απο Sine waves. Αυτό σημαίνει πρακτικά οτι προσθέτοντας Sine waves το ένα στο άλλο, μπορούμε να αναπαράξουμε τον ήχο που θέλουμε εφόσον κάθε Sine wave είναι στη σωστή ταχύτητα και την σωστή ένταση σε ότι αφορά την μεταξύ τους “σχέση”.
WAVETABLE SYNTHESIS
H Wavetable Synthesis, αντί να χρησιμοποιεί Oscillators προκειμένου να παράξει μία κυμματομορφή σε πραγματικό χρόνο, χρησιμοποιεί μικρές λούπες απο κυμματομορφές που είναι αποθηκεύμενες σε μία “μνήμη” που ονομάζεται “Wavetable”.
Η ικανότητα διαμόρφωσης μίας κυματομορφής και η μετατροπή της σε μία άλλη, πλευρικά και με απόλυτα ομαλό τρόπο, έχει ως αποτέλεσμα μία μοναδική εκφραστικότητα σε ότι αφορά στην κίνηση και την αλλαγή της χροιάς του ήχου.
Τα Wavetable της Ableton, Pigments της Arturia και Massive της Native Instruments αποτελούν λαμπρά παραδείγματα Wavetable Synthesizer.
4 βήματα που θα σε βοηθήσουν στην Audio Synthesis
Σαφώς και υπάρχουν άπειροι τρόποι για να μάθεις Audio Synthesis και να παράξεις με ακρίβεια τους ήχους που έχεις στο μυαλό σου. Τα παρακάτω βήματα όμως είναι de facto οτι θα σου χρησιμεύσουν και θα σου κερδίσουν χρόνο, όποιον τρόπο και να επιλέξεις να μάθεις.